Naast de welbekende zeecruises naar bijvoorbeeld de Middellandse Zee, Noorse Fjorden of het Caribisch gebied zijn er ook expeditie cruises. Met een expeditie cruise reis je af naar ongerepte natuur en de meest afgelegen gebieden. Aan boord zijn experts die je met veel enthousiasme hun kennis delen. Een grote droom van onze collega’s, Cas en Mandy, die ze een aantal weken geleden dan eindelijk waar konden maken. Een expeditiecruise met Hapag-Lloyd Cruises naar Antarctica. In dit reisverslag vertellen ze je alles over deze unieke expeditie cruise.
Begin december was het dan eindelijk zo ver: onze expeditie cruise naar Antarctica! Het inpakken was nog wel even een ding, want wat neem je nu precies allemaal mee? De reis start in het iets warmere Buenos Aires, maar je zoekt natuurlijk ook extreme kou op in Antarctica. Nadat we al onze spullen hadden ingepakt, vertrokken we met 3 koffers, 2 trolleys en 2 rugzakken richting Schiphol.
Dag 1: Buenos Aires
We begonnen de reis in Buenos Aires, waar we 2 nachten verbleven. Ons hotel ligt aan de buitenrand van de stad bij de haven. Hier hebben wij eerst even gebruik gemaakt van het zwembad en de spa, waarna we naar het centrum zijn gelopen. Mocht je nog een goed restaurant zoeken voor overheerlijke steak, ga dan naar Santos Manjares. De volgende dag werden we wakker met uitzicht op een cruiseschip in de haven. Na het ontbijt zijn we als echte toeristen met de Hop On Hop Off bus door de stad heen gereden. Met een heerlijk zonnetje hebben we zo een aantal highlights van de stad gezien. Zo hebben we de Paseo de la Historieta gezien, het stadion Bombonera in de wijk La Boca en China Town. Na 3 uur en ongeveer 24 stops verder, hebben we een mooie indruk van deze stad. Ideaal als je niet heel de dag wil slenteren. ’s Avonds hebben we wederom bij Santos Manjares gegeten.
Eenmaal weer aangekomen in het hotel nog even de laatste dingen klaargelegd, want de wekker gaat om 3.00 uur. Om 6.50 uur vertrekken we naar Ushuaia en begint het avontuur echt.
Het begin van de expeditie cruise
Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Buenos Aires moesten we aansluiten in een lange rij, maar gelukkig ging dit redelijk snel. Alle bestemmingen richting het zuiden moesten aansluiten in dezelfde rij, gelukkig waren er meerdere balies open. Al snel kwamen we Nederlands sprekende medepassagiers tegen. In totaal zijn we met 14 man aan boord die de Nederlandse taal spreken. Nog even snel een kop koffie en een klein ontbijt en dan is het tijd om naar Ushuaia te vliegen. De kou komt je eenmaal in Ushuaia al lichtelijk tegemoet, maar het valt echt nog mee. Het wachten op de bagage duurde wel wat lang, maar gelukkig waren onze koffers er wel! De koffers konden we afgeven bij het personeel van het schip en wij konden het gebied nog even ontdekken.
Uiteraard zijn we nog even gestopt bij de welbekende letters en hebben we bij het lokale VVV Kantoor een stempel in ons paspoort laten zetten. Na de lunch reden we verder naar NP Tierra del Fuego. Met de nog witte besneeuwde bergtoppen rijden we door het park en wordt er van alles verteld. Er leven niet heel veel dieren, aangezien we op een soort eiland zitten. Wel wat vossen en familie van de lama/alpaca. Er zijn ooit een aantal bevers uitgezet (slechts 26) maar inmiddels is dit een grote plaag geworden van zo’n 100.000 bevers. De bevers worden nu gebruikt voor goulash. We maken nog een paar foto’s en dan merken we dat de vermoeidheid er inhakt. Bij het schip worden we verwelkomt met champagne, checken we in en gaan we naar de hut. Hier hebben we de koffers uitgepakt, onszelf even opgefrist en moesten we naar de Safety Drill. Toen was het tijd om Ushuaia te verlaten richting het einde van de wereld!
De eerste dag op zee
Met een zeedag denk je normaal gesproken aan een klein beetje uitslapen, maar aan boord van de expeditie cruise begint het programma vroeg. Je merkt dat je wel op een kleiner schip dan gebruikelijk zit, want we schommelen aardig heen en weer. Niet zo gek ook met golven van zo’n 3 meter. En dan hebben we het nog niet over de Drake Passage gehad. Om 9 uur is het tijd om onze laarzen en jassen te passen en om 10 uur is het tijd voor de introductie presentatie. De gidsen stellen zich aan ons voor en vertellen het een en ander over de eerste aanlegplaats: de Falkan Islands, waar we de eerste pinguïns al kunnen spotten.
We krijgen uitleg over de regels en dat we ervoor moeten zorgen dat al onze spullen goed schoon zijn, zodat we geen zaadjes of andere dingen mee de eilanden op kunnen nemen. Dit kan namelijk de natuur aantasten. Er komen zelfs honden aan boord om te checken of er geen ongedierte aan boord is, anders mogen we niet aanmeren in South Georgia. De gidsen laten in kleine groepjes zien hoe je alles kan checken en ondertussen hebben we flink wat meer wind en begint het langzaam te sneeuwen.
‘S middags was het tijd voor een lezing van de marine bioloog over walvissen en dolfijnen. Er wordt uitgelegd welke walvissen en dolfijnen we mogelijk tegen kunnen komen. Vervolgens was het tijd om te relaxen, in onze hut lag een chocolade sinterklaas op ons te wachten! Het was namelijk 5 december en onze Nederlandse gids had hier voor gezorgd. ’s Avonds hield de kapitein een speech onder het genot van champagne en wat hapjes. We hebben toen ook met alle Belgen en Nederlanders wat gegeten. Toen was het tijd om naar bed te gaan, de wekker staat weer vroeg, want we waren ingepland voor de eerste tender.
De eerste stop
Eindelijk was het tijd voor onze eerste stop tijdens de cruise. Het was nog even de vraag of we voor anker konden in de binnenhaven wegens de wind, maar uiteindelijk hadden we groen licht. Ondanks dat het geen mega groot schip is, was er toch een knap staaltje stuurwerk voor nodig om de binnenhaven in te komen.
Eenmaal aangekomen bij het dok werden we verwelkomd door robben. Je kan je opgeven voor een wandeling met de gidsen vanaf de haven, maar wij kozen ervoor om met de bus naar Gipsy Cove te gaan, waar we de zoektocht naar pinguïns konden beginnen.
Al snel vonden we er een aantal in holletjes naast het pad. Het pad was afgezet met touw, zodat de gasten alleen daar konden lopen. Iets verderop bij een kleine baai stond een flinke groep met pinguïns, heel leuk om te zien. Even later zat er een pinguïn naast een nestje, je kon deze bij wijze van spreken oppakken en zo meenemen in je rugzak.
Het waaide flink, maar we hadden nog niet heel veel last van de kou. Als je even stil stond, merkte je wel dat het wat kouder was dan je misschien gewend bent. We wilde nog even naar het Wrak Elisabeth om wat foto’s te maken. De bus was leeg, dus die vond het niet erg om ons daar even af te zetten.
De service aan boord is uitstekend. Onze hutsteward zorgt ervoor dat onze hut elke dag weer netjes is. Elke avond rond 19.00 uur word er omgeroepen dat we de hut uit moeten voor een get together met champagne en de buren. Zo leer je toch nog een aantal andere mensen aan boord kennen. Ook het eten in het restaurant is van goede kwaliteit. We hebben hier elke avond heerlijk gegeten. Na het eten zijn we nog even naar de Observation Lounge gegaan om wat te drinken.
Zeedagen, lezingen en golven
Op een zeedag zou je denken dat je normaal gesproken niet zo heel veel bijzonders meemaakt, maar tijdens een expeditie cruise is niets minder waar. Onderweg naar het ontbijt werd er omgeroepen dat er walvissen aan stuurboord waren, helaas waren we niet snel genoeg en hebben we ze dit keer niet gezien.
’s Middags hadden we weer een check voor de spullen en werd er uitgelegd hoe we door de laarzen machine moesten, om deze schoon te maken. Later hebben we nog een lezing gevolgd over de tektonische platen rondom Falkland Island en South Georgia. De lezingen zijn erg interessant en de gidsen vertellen alles met veel enthousiasme, wat het nog leuker maakt.
De volgende dag hadden we weer een zeedag en ook dit keer werd er omgeroepen dat er walvissen te zien zijn. Met jas en camera naar buiten gerend en toen zagen we dat we omringd waren door bultruggen. Fantastisch om mee te maken en een beeld wat nooit gaat vervelen. Ook zien we de eerste ijsbergen, veel vogels, een aantal walvissen in de verte en een paar pinguïns in het water.
De rest van de dag staat in het teken van lezingen en bijeenkomsten. Zo hebben we voor de lunch een lezing gehad over ijsbergen en gletsjers. Ook dit wordt weer met veel enthousiasme en passie aan ons voorgedragen. Na de lunch hebben we onze Polar Steps bijgewerkt en een aantal foto’s uitgezocht. Ondertussen kwamen we nog een ijsberg tegen van zo’n 10 km. Nog te klein om een naam te hebben, maar wel al super tof om te zien, zo machtig groot! We hadden een klein zonnetje en hebben nog een aantal zeeleeuwen en walvissen gespot.
We besloten om een lezing bij te wonen over pinguïns. We hebben veel geleerd over de verschillen tussen de soorten pinguïns en hoe je deze kan herkennen. Sommige pinguïns kunnen wel 500 m diep zwemmen!
Na het heerlijke diner was het tijd voor een precap voor de volgende dag en was het alweer tijd om onze hut op te zoeken en ons klaar te maken om weer te gaan slapen. Aan het begin moesten we erg wennen aan de golven, niet dat we er ziek van zijn, maar het schommelen is toch wat meer als op een groter schip. ’s Nachts heb je soms het gevoel dat je bijna uit je bed valt, wat ervoor zorgt dat je toch iets verkrampter in bed ligt.
South Georgia
Vandaag staat South Georgia op de planning. Wij waren ingepland in de laatste groep, dus konden we rustig aan doen tijdens het ontbijt. De zeerobben zwommen al lekker door het water en zo hier en dan zagen we ook al de koningspinguïn zwemmen. In de verte kon je de kolonies al zien staan.
Nadat we onze life vest aan hadden en de laarzen konden we richting de zodiacs. We werden al begroet door de robben en pinguïns bij aankomst en moesten snel doorlopen aan het begin van het strand, aangezien een aantal robben aan het vechten waren voor de dames en een stuk strand. Onderweg naar het uitkijkpunt kwamen we een aantal experts tegen en liepen de vrolijke pinguïns als het ware met je mee.
South Georgia is een magische bestemming. Heel gaaf om zo tussen het wildlife te staan. Je hebt op zo’n dag eigenlijk tijd te kort om alles te ontdekken. Onderweg zijn we nog een zeeolifant tegengekomen, een aantal robben en de fluffy babyzeehondjes. Die wil je toch meenemen naar huis, zo schattig!
Volgende stop: Grytviken
Bij terugkomst hebben we wederom onze kleding gecheckt en zijn we door de laarzenmachine geweest. We hebben nog even tijd om te lunchen voor de volgende stop. Er was een extra controle op je spullen en omdat wij de laatste groep waren, duurde dit erg lang. We zijn toen maar even foto’s gaan maken op het achterdek. Ondanks dat het slechts 1 graad is buiten, kan je prima in je kleding in het zonnetje zitten. Je kan zelfs verbranden wanneer je je niet insmeert.
Eenmaal van boord hadden we niet heel veel tijd om alles te bezoeken. Het museum, postkantoor en winkeltje waren nog maar een uurtje open. In Grytviken stond vroeger een walvisfabriek. Alles werd hier verwekt wat je kon verweken van een walvis. Het trieste hiervan is natuurlijk dat toentertijd de hele zee werd leeggevist. Inmiddels is er een grote schoonmaak geweest in het plaatsje en al het schadelijke materiaal weggehaald. De natuur en de robben hebben het gelukkig deels weer overgenomen en het goede nieuws is dat de bultrugwalvis populatie in de omgeving weer gelijk is als voorheen!
We hebben kort een bezoekje gebracht aan het museum en een aantal foto’s gemaakt van het wildlife. We hebben ook nog wat kaartjes op de post gedaan, maar of deze post ooit nog aan gaat komen, is de vraag! In het postkantoor was een drukte van jawelste. Iedereen wil natuurlijk een kaartje op het meest zuidelijkste postkantoor op de bus doen.
Grytviken wordt vaak maar één keer per jaar bevoorraad door het onderzoekersschip Sir David Attenborough. Toevallig lag dit schip er toen wij er waren. Er leven zo’n 10 tot 15 mensen op het eiland. Nu in de zomertijd, zijn er een aantal onderzoekers op het eiland die er tijdelijk wonen. Je merkt wel dat het eiland langzamerhand weer wordt overgenomen door de natuur. Af en toe moet je rennen en uitwijken voor ietwat agressieve robben en bijna overal waar je kan, zie je wilde dieren. Vooral de kleine robbenpups trekken onze aandacht. Als je gaat hurken, komen ze meteen aanwaggelen.
De kapitein hield bij het graf van Shackleton, een ontdekkingsreiziger, een speech. Traditie is om hierbij een shotje rum te nemen, de eerste is voor Shackleton zelf. Shackleton had na zo’n 800 zeemijlen eindelijk land gevonden hier in Grytviken, die met een reddingsboot hulp moest zoeken nadat zijn schip was vastgelopen op zee.
Eenmaal terug aan boord kan het schoonmaak ritueel weer beginnen. Nog wat foto’s van de zonsondergang gemaakt en toen was het tijd om uit te rusten van de mooie dag. Na het diner vroeg naar bed, want de volgende dag moesten we om 6.30 al richting de zodiac.
Gold Beach
Gold Beach is onze volgende stop, waar we een kolonie van 8000 koningspinguïns tegen komen. Tussen de pinguïns door liggen hier en daar een aantal zeeolifanten, maar de echt grote mannetjes zijn al vertrokken. Ook dit is wederom een magische plek om te zien. We hebben een klein uurtje om foto’s en filmpjes te maken om vervolgens per zodiac nog langs de kust te varen.
Het was nog even de vraag of we ’s middags mee konden met de zodiacs, want de afgelopen keren kon het op deze plek helaas niet doorgaan vanwege het weer. Na een powernap en de lunch werd er omgeroepen dat het tijd was om met de zodiacs op pad te gaan. We hadden dus geluk! Het zonnetje scheen en er was bijna geen wind. Heerlijk weer om door een baai heen te varen en de natuur weer van dichtbij te beleven.
De pinguïns en zeerobben zwemmen rond en in de verte zien we reusachtige ijsbergen. De pinguïns zwemmen en springen achter onze boot aan. We denken dat ze de bubbels van de stroming erg interessant vinden. De zeeleeuwen zijn nieuwsgierig en benieuwd naar wat wij komen doen. Ook komen we nog een aantal Macaroni Pinguïns tegen. We vinden ze een beetje lijken op rockers, haha.
Bij terugkomst op het schip zijn we naar de sauna gegaan en waar heb je nu een beter uitzicht dan in een panorama sauna op je expeditiereis in Antarctica? De jacuzzi was ook heerlijk warm. Ondertussen varen we door de begraafplaats van ijsbergen met hier en daar nog wat walvissen in de verte.
De grootste ijsberg van Antarctica: A23A
Er staan weer 2 zeedagen op de planning. We besluiten om weer een aantal lezingen te volgen en varen richting de grootste ijsberg: ijsplateau A23A. Deze is net zo groot als Mallorca en is in 1986 afgebroken, maar drijft pas sinds 2020 rond. Het plateau kan zijn eigen klimaat creëren. De Glacioloog vertelde alles weer met veel enthousiasme en legt uit dat de ijsberg drijft met 0.6 km per uur. De naam heeft de ijsberg te danken aan het gedeelte waarin het is ontdekt. De ijsbergen krijgen de naam beginnend met a, b, c of d (Antarctica wordt in 4en gedeeld) en dit is dus de 23ste ijsberg van gedeelte A. In tegenstelling tot de rest van de reis was het vandaag wat minder goed weer, waardoor we in eerste instantie niet veel konden zien. Later zijn we teruggekeerd omdat het weer opklaarde en hebben we alsnog de ijsberg kunnen bewonderen.
’s Avonds hebben we bij Nikkei gegeten, een specialiteitenrestaurant met Aziatische en Peruaanse invloeden. Het eten was heerlijk. Je moet hiervoor wel reserveren, maar je betaald geen extra toeslag. Hierna nog een interessante lezing gevolgd van Jonas over zijn leven tussen de zeeleeuwen op de Galapagoseilanden. Hier heeft hij in totaal 11 maanden gezeten in periodes van 3 maanden. Want ja, op een eilandje zitten van 240m lang en 40m breed is niet veel te doen.
De tweede zeedag hebben we weer een aantal lezingen bijgewoond. De lezingen zijn niet verplicht, maar alle gidsen en experts vertellen de verhalen met zo onwijs veel enthousiasme en passie, dat het enorm interessant is om naar te luisteren en je leert heel veel over de omgeving. De eerste lezing van de dag ging over het ontstaan van zee ijs, iets wat we later deze reis zelf ook nog gaan zien. Vervolgens vertelde Jonas over de Albatros. In de middag hebben we nog even gerelaxt en hadden we een lezing van Lisa over vulkanen in Antarctica. Er blijken dus 4 actieve vulkanen te zijn. Hiervan gaan we er één zien op Deception Island.
Point Wild op Elephant Island
Voor vandaag stond Point Wild op Elephant Island op de planning. Hier is de Endurance van Shackleton uiteindelijk terecht gekomen. Helaas was het erg mistig. Per zodiac gingen we het water op richting de gletsjer op zoek naar de zeeluipaard. Een aantal mensen hebben het dier gespot, maar wij helaas niet. Vooralsnog wel een erg leuke tocht. We hebben nog even vast gezeten in het ijs, maar we hoefden gelukkig niet te peddelen.
’s Middags hadden we een tour door de engine room. Pjotr uit Polen vertelde alles over hoe het er aan toe gaat. Toen we bij de motoren stonden, gingen ze opeens achteruit. Pjotr vertelde dat de kapitein dan hoogstwaarschijnlijk aan het manoeuvreren is. Toen de motor uitging, wisten wij al dat er boven op het dek weer iets omgeroepen zou worden. Na de interessante tour zijn we meteen naar de hut gegaan om de jassen en camera te halen. Eenmaal op het dek was het raak, een groep walvissen! De vinvis kunnen we ook weer van het lijstje afstrepen. Niet de blauwe vinvis, maar de gewone Fin Whale. Ook indrukwekkend genoeg. Daarnaast hebben we opnieuw een aantal pinguïns gespot en ook nog een aantal bultruggen.
De weddelzee
In de ochtend varen we langs het pakijs. De kapitein zag een groepje pinguïns en vond het een mooie plek om het schip even ‘te parkeren’. De Adélie pinguïn waggelde snel weg. We hadden last van dichte mist, dus het hoofd van de expeditieleiders, Gloria, ging de zodiac in om te kijken of een tour mogelijk was. Uiteindelijk kregen we een go en was het ook tijd om het ijs op te gaan. Hier hebben we uiteraard een aantal mooie foto’s gemaakt.
Eenmaal weer terug aan boord varen we door een super mooi stuk met brokken plateau ijs. Er was eindelijk een heerlijk zonnetje. ’s Avonds was het Pool Deck omgetoverd tot een leuke kerstmarkt. De rederij blijft ons verbazen! Het was er erg gezellig. Er werd gedanst, gegeten en de wijntjes vloeiden rijk. Uiteindelijk na een mooie, lange dag gingen we weer richting de hut.
Deception Island
Vanochtend wakker geworden met een zwaar hoofd, want de kerstmarkt was erg gezellig. We zouden ’s ochtends aan de buitenkant van Deception Island een landing maken tussen de chinstrap pinguïns, maar de golfslag was te wild, dus moesten we helaas naar binnen. Deception Island is eigenlijk een vulkaan, die naar beneden is geklapt tijdens een uitbarsting. Het is dus een krater. De vulkaan is nog actief. Dit keer waren we weer ingedeeld in de laatste groep, dus konden we tijdens het ontbijt rustig aan doen. Aan land kon je kiezen voor een wandeling naar een hoog uitzichtpunt. Er waren twee routes, een makkelijke en een steile route. We kozen voor die tweede. Sommige stukken van de route waren verwarmd door de vulkanische activiteit. De zon was wederom weer heerlijk dus na de lunch hebben we nog even bij het zwembad gezeten. Wel gewoon met onze kleding.
Whalers Bay
De tweede stop van vandaag was Whalers Bay. Dit ligt nog op hetzelfde eiland. Hier ligt ook een oude walvisfabriek. Je kon hier zelfs nog de botten van walvissen bewonderen. Ook hebben we nog een aantal pinguïns en zeeleeuwen gespot. We zijn naar het eind van de baai gelopen, een stukje hierboven ligt Neptunes Window. Hier had je de mogelijkheid voor een Polar Plunge vanaf het strand. Dit hebben wij vriendelijk afgewezen. Wel hebben we ons opgeofferd om te filmen en de handdoeken aan te geven.
Terug op het schip weer genoten van het weer, maar al snel verdween de zon achter de wolken. Voor het diner nog even een precap voor de volgende dag. Dan gaan we het échte Antarctica zien. Alsof we niet al genoeg prachtige bestemmingen hebben gehad tijdens deze reis.
Ook de volgende dag waren we weer vroeg wakker, we wilde graag de zonsopgang op de foto zetten en om 5.30 uur voeren we door het Neumayer Channel. Vrij onwerkelijk in wat voor wereld je zit, omringt door bergen, gletsjers en ijsbergen.
Damoy Point ging niet door want er was een harde wind. Teleurgesteld weer naar de hut, nog even snel ons bed in, want het was nog vroeg. Later de dag nog wel door Lemaire Channel. Helaas hadden we nog steeds een harde wind. De kapitein besloot om te draaien richting Paradise Bay, waar we eigenlijk in de middag pas heen zouden gaan. Een fantastische baai met gletsjers, geen wind en redelijk helder weer. Hier bevindt zich een onderzoeksstation van de Argentijnen.
We hebben weer een zodiac tour langs de gletsjers met onze zodiac driver en glacioloog Elisabeth. Ondertussen varen we langs en tussen de ijsbergen door naar de gletsjers. We gaan ook op ijsjacht want Elisabeth heeft ijs nodig voor de verjaardag van een expert aan boord. Alleen het mooiste en doorzichtigste ijs mag mee. Ook nog een zeehond op een ijsrots gezien, wederom iets wat we van ons lijstje kunnen strepen. We kregen nog van twee levensgrote pinguïns chocomel met rum (lees: rum met een beetje chocomel). De service van Hapag-Lloyd Cruises is fantastisch en het zijn kleine dingen als deze die de reis extra leuk maakt.
Omdat de ochtendlanding helaas niet door ging, besluit het schip om nog een avond landing te doen, het wordt hier pas midden in de nacht donker, dus er was nog genoeg licht om aan land te gaan. Tussen het station leven de gentoo pinguins, die een eigen wegennetwerk hebben aangelegd. Eenmaal bij een uitkijkpunt aangekomen spotten we een walvis in de baai. We probeerde nog de aandacht te trekken van mensen verderop, maar alleen de mensen dichtbij ons zien het. We besluiten niet helemaal omhoog te lopen, want het is toch wat glad. Één van de pinguïns was op ons pad terecht gekomen. De dieren hebben hier voorrang, dus we moesten even wachten. Al snel leek het de A4 te worden met wachtende passagiers die wilde versteken.
Neko Harbour
Gisteravond lag er een uitnodiging op ons bed om deze avond met o.a. Pjotr, de Chief engineer samen te gaan eten. Hapag-Lloyd Cruises nodigt vaker gasten uit voor een diner met de bemanning. Maar eerst stond Neko Harbour nog op de planning. Onze laatste landing van deze reis. Het is een hobbelige rit naar de kant, het zeewater wat af en toe tegen je aan komt, houdt je goed wakker.
Wederom is er een snelweg voor de pinguïns. We lopen naar boven, maar op sommige plekken is het glad. We besluiten om bij de pinguïns te blijven, met de gletsjer mooi in zicht. Veel pinguïns lagen te broeden en de mannetjes kwamen een steentje brengen voor hun vrouwtje (die stelen ze meestal van de buren). Ook kregen we nog te horen dat we nog een extra landing vanmiddag hebben!
Bij terugkomst hadden we een Pølser Lunch (hotdogs). Wederom was het Pool Dek weer omgetoverd en kon je verschillende hotdogs proeven en werd er wijn en bier geschonken.
We varen door het Errera kanaal en komen weer in een baai, Danco Island dit keer. Er was bijna geen wind en het zonnetje brak ook weer door. We genieten nog van een biertje en toen hoorde we dat er weer walvissen waren gespot. Snel naar het bovendek met het bier in de benen, konden we de walvissen spotten. We zijn hier nog van boord geweest en de walvissen hebben ons de hele middag gezelschap gehouden. Dit leverde wederom mooie plaatjes op. Het strand zat vol met pinguïns en we hebben zelfs nog een weddellzeehond gezien.
Het diner met Pjotr was erg gezellig. Normaal gesproken zijn er meer mensen van de bemanning bij, maar zij hadden een verjaardag. Tijdens het diner hebben we nog een aantal walvissen gezien. Pjotr is erg trots op zijn baan en je ziet dat zijn passie hier licht. Inmiddels hebben we Antarctica achter ons gelaten en worden de golven weer steeds hoger. Dat is ook niet gek, want we gaan de beruchte Drake Passage op.
Drake Passage
Er waren flinke golven van minimaal 5 meter! De kasten en deuren vlogen open en een vaasje met wat kersttakjes vloog door de hut. Door de gangen liep je van links naar rechts en we hebben een korte nacht gehad. Niet zo heel gek, want we zitten in de Drake Passage. Soms zag je de horizon gewoon niet. Zelf had je het gevoeld alsof je maag in de achtbaan zit en je af en toe even geen zwaartekracht hebt. In de iets kleinere ruimtes, of wanneer je naar beneden kijkt, dan heb je er wel een beetje last van. Maar het is wel interessant om een keer mee gemaakt te hebben.
We hebben nog een paar lezingen gevolgd en tussendoor nog wat gegeten en gedronken. We merken wel dat we echt wel fysiek wat moe zijn. Misschien komt het omdat je je extra moet concentreren op het lopen en vasthouden. Dus een powernapje hebben we maar even ingelast tussendoor.
Voordat we naar het diner gingen, hadden we nog een recap over de reis. We hebben het gehad over wat we wel en niet hebben gezien en kregen informatie over hoe een route wordt uitgekozen. Gloria vertelde dat ze bij het vastleggen van een route heel snel moeten zijn. Alle rederijen moeten dit op dezelfde dag doen, ben je niet snel genoeg, dan is een andere rederij je voor.
’s Avonds hebben we met de hele groep gegeten. Na het diner hadden we de Captain Farewell Cocktail. Hier kon je prijzen winnen door middel van een loting. De opbrengst van de loting ging naar het personeel. Je kon allerlei leuke prijzen winnen. Wij hebben helaas niets gewonnen, maar hebben toch weer een leuke avond gehad. De kapitein bedankte het hele team en ze hebben samen wat liedjes gezongen. Ook Cameron, de gitarist, heeft een aantal liedjes gespeeld. Na de champagne zijn we weer naar de hut gegaan om bij te slapen. De golven zouden iets minder moeten zijn dan de afgelopen nacht.
De laatste dag
Onze laatste dag is aangebroken. Na het ontbijt hadden we nog een laatste lezing. Deze ging over krill, wat het is en wie er van kan leven. De golven waren gelukkig iets minder vannacht. Overdag hebben we verder niet zo veel meer gedaan. ’s Avonds wederom weer bij Nikkei gegeten en het wat weer heerlijk! Rond 21.30 uur kwamen we aan in Ushuaia. We zijn nog even van boord geweest en hebben wat gedronken bij Patagonia Brewery. De laatste dingen gepakt en de koffers op de gang gezet. ’s Nachts gelukkig geen last meer van de golven gehad.
De terugreis
Helaas zijn we aan het einde gekomen van onze reis. Nog even een laatste ontbijt aan boord en al het personeel gedag zeggen. In het Hanseatrium was het door de ontscheping wel wat rumoerig. Toen de eerste groepen van boord gingen, hebben we nog even een bakje koffie gedronken in de observation. Eenmaal van boord werden we uitgezwaaid door alle experts. De koffers stonden al op ons te wachten op de kade en deze hebben we naar de bus gebracht. Gelukkig hadden we nog even wat tijd in Ushuaia om souvenirs te halen, want op Antarctica waren geen souvenirwinkeltjes.
Eenmaal op het vliegveld nog even wat gegeten en nog wat mensen van boord tegen gekomen. Onze vlucht terug naar Buenos Aires verliep spoedig. Hier hebben we wederom bij hetzelfde restaurant gegeten en een beetje rondgestruind door de straten van Buenos Aires. Daarna snel naar bed, want morgen gaan we weer naar huis.
We konden een beetje uitslapen, maar hadden wel nog het gevoel dat we aan boord zaten. Op het vliegveld van Buenos Aires nog per toeval klanten tegen gekomen, dus die hebben we natuurlijk even gedag gezegd. Na een lange vlucht zijn we eindelijk weer in het land. Bij de bagageband onze medereizigers en klanten gedag gezegd. En weer terug naar huis.
We kunnen terugkijken op een onvergetelijke reis en hebben van elke seconde genoten. Antarctica is een bijzondere bestemming en het uitzicht daar zal echt nooit gaan vervelen. Dankzij de uitstekende service aan boord van HANSEATIC InspirationvanHapag-Lloyd Cruises, de kennis van alle experts en de gezelligheid van onze medereizigers was het een ervaring om nooit te vergeten.
Zelf geïnteresseerd in een expeditie cruise naar Antarctica?
Bekijk hier alle afvaarten of neem contact op met onze cruise-experts via[email protected] of 088 501 8 501
Meldt u aan voor onze nieuwsbrief zodat u geen cruise nieuws meer mist! U krijgt voldoende inspiratie voor uw volgende vakantie. En natuurlijk bent u als eerst op de hoogte van de nieuwe aanbiedingen. Tevens ontvangt u €40 korting op uw eerst volgende cruise bij het aanmelden van de nieuwsbrief!
Deze website maakt gebruik van cookies.
Als je niet wil dat jouw internetgedrag voor deze doeleinden gebruikt wordt, druk dan op nee.
Hierdoor zal onze website niet volledig functioneren.OkNee
